கற்பனைக் காதலி

சிறம் தாழ்த்தி
கொடி இடையாட்டி
தளிர் நடைபோட்டு
தவழ்ந்து வரும் பெண்
தமிழினப் பெண்
என்கண்முன்!
நிலவு தோன்றவில்லை
கேட்டால் அமாவசையாம்!
இல்லை இல்லை!
நிஜத்தில் அவள்
அழகில் நாணம் கொண்டு!
நித்திரையில் எத்திசையும்
விண்மீண்களும் விசிறிவிட்டது
விடியும் வரை!
மொட்டுகளும் முகம்
திறக்கவில்லை - அவள்
நித்திரையில் கனவு கலையுமென!
கனவில் காகமும் கவிபாடியது
இக்கவிதையின் கண்ணயற்விற்காய்!
சிலைகளும் சிணுங்கின
நிஜ சிலையின் அழகைக்கண்டு!
நிலவும் தவமிருந்த்து
கனவில் இவள் வருவளா என்று!
அப்படியொருவள் அவனியில் இருந்தால்
இப்படியொருமுறை வரச்சொல்லுங்கள் பார்க்கலாம்..............




கற்பனையுடன்
செ.பொன்னுதுரை.